Metodyka ratingu spółek opiera się na wskaźnikach dotyczących oceny potencjału kapitału intelektualnego rozumianego jako kapitał ludzki (wiedza i doświadczenie pracowników oraz menadżerów przedsiębiorstwa, know-how, umiejętności, zdolności, doświadczenie, wiedza tworzona przez członków organizacji), kapitał organizacyjny (niematerialna część infrastruktury przedsiębiorstwa, w której skład wchodzą własności intelektualne, bazy danych, procesy zarządzania, innowacyjne, rekrutacyjne i marketingowe, infrastruktura techniczna, kultura organizacyjna) oraz kapitał relacyjny (ujmowany jako międzyorganizacyjne relacje firmy. W tym relacje organizacji z otoczeniem, a więc jej klienci, dostawcy, organizacje lobbingowe, kooperanci) oraz na modyfikacji ogólnie przyjętej definicji kapitału intelektualnego o wskaźniki związane z obszarami: zaufanie / transparentność ; innowacyjność produktową, usługową, marketingową, organizacyjną; aspekty społeczne poruszane w Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej nr 2014/95/UE.